Yükseleceğiz, durmadan yükseleceğiz, haketmediğimiz hikayeleri ardımızda bırakacağız, duygusal bağlarımızı tek tek aşacağız, yapacağız bunu başaracağız, çok daha fazlasına ulaşacağız, çok daha fazla kendimize ulaşacağız, bu hayat her zaman daha fazlasını ister, biz onun tahmin etmediğinden daha fazlasına yüksekler de yürüyeceğiz, hakettiklerimizi de aşacağız, kader demeden, aile demeden, eğitim demeden, tanınamamış dostluklar demeden yükseleceğiz göğe; bunu burada olan, burayı okuyan, burayı hissedenler olarak başaracağız, başka çare, başka kendimiz yok, kazandığımızda da, kaybettiğimizde de tek başımızayız! başka fikirler dünyanın her yerinde ama sen teksin, unutma, sen hep tek başınaydın, en büyük notu unutmadan ilerleyeceğiz, ‘sen hep tek başınaydın’ tek başına yükseleceksin göğe, hayatı isteklerine göre belirleyeceksin, yapacaksın bunu, benden sana söz yükseleceğim, göklere sahip olacağım.. Biraz daha iyi hissediyorsun değil mi? Sürekli hem kendi yaşadıklarında, hem de çevrende olan olan olumsuzluklardan dolayı kendini kaybettiğini, geçireceğin seneleri umutsuzca tahmin ettiğini, her bir senenin içinde koca mutsuzluklar barındırdığını biliyordun değil mi? Umutsuzlukların içinde kendine değer vermediğinden geliyor bu mutsuzluğun. Değerin ailenden maddi olarak iyi veya kötü olman değil, fiziksel genlerin değil, bunlara değer vererek yükselemessin göklere, yakalayamassın o içini kıpır kıpır yapan düşüncelerinle başardığın, kimsenin hissetmediği ama ben düşündüm, benim fikirimdi dediğin mutluluğu. Unutma, hiçbir başarı onay gerektirmez. Kendin tamam dediğin gün, çevrenden yeterli gelmediğini düşündüğün destek, dileği koy bir kenara, önce yaşa o kıpırdamayı, mutluluklar bizim içimde bunu başkalarıyla paylaşma, bunu önce yaşayacak sensin, senin yaşamana izin vermeyeceklere bağlı kalma, senin mutluluğunu düzeltmeye kalkacaklara izin verme, mutluluklar ortak olmaz, önce tek bir mutluluk yaşar insan, kendi içinde kimse göremez onu, en sevdiği dahil göremez, bu duygularını saklayan insanlar için değil, bu hepimiz için. Senin yanında olan insanların mutluluğu buradan sonra işleyecek sana, seni gerçekten seven, sana gerçekten değer veren insanlar ile alacağın mutluluk, tek başına yaşayacağın mutluluktan çok bağımsız ama çok özel olacak. Hayatına aldığın insanları seçme yaşına geldiysen dediğimi daha iyi anlayacaksındır.Bugün benim için dost dediğin, arkadaş dediğin çevre ile beraber yaşlılığı paylaşmak beraber gençliğini paylaşmaktan daha değerli, daha gerçek hissettiriyor. Düşündükce ve yaşadıklarına tecrübeler kattıkça anlayabileceğin bir şey bu. Ben yaşlılığı, maddiyatını, değerlerini kaybetmiş olarak görüyorum. Kaybedenler için konuşuyorum. Hayatı değil, hayatın içinde insanı, insana kaybettirdiği duygulara artık teslim olmayanlar için konuşuyorum. Bu insanlar bir çok şeyi kaybetmiş olarak gözüken insanlar, ama bu insanları görüp bu insanları anlarsanız hayatınız boyunca sadece kendinizin bildiği ama her şeyi kazandığınız bir ömür yaşamış olursunuz, bir ömür sonlandırmış olursunuz. Bu insanlar olduğunuz da göreceklerinizi tekrar edin bugün, yarın, öbür gün; son etap da sonuçlarını izleyen, inandığı düşünceler de ilerlemiş ve o kendi mutluluğundan hiç vazgeçmemiş insan gibi bakın hayata. Bugün baktığınız da gördüğünüz tüm mutsuzluklar da, mutluluklar da geride kalacak, çünkü o güne ‘iyi bir insan’ olarak gelmiş olacak. İyi bir insan olmanın en önemli yolu da kendinizden geçer, yaşam yolculuğunuz da kim kötü geliyorsa önce kendinizde ne kadar iyiliği başarabildiğinizi düşünün, ardından diğer insanlara yönelim ve tecrübelerle dolu bir hayatı kendinize inanarak, kendinizi severek, kendinize gülerek sonlandırın. Mutluluk kendinizle olsun, gülümsemeleriniz, kahkahalarınız başka düşüncelerin altında kalmasın..
kendime ve insanlara..